DE GEREFORMEERDE GLIMPIEPERS VAN DE FRIESE RPF KLAAGDE FRED VAN DER WAL AAN IN 1982 VANWEGE ZIJN WERKEN

DE FRIESE RPF KLAAGT FRED VAN DER WAL AAN IN 1982 VANWEGE ZIJN WERKEN

Mephisto zegt:
14 januari 2008 om 00:16
Toch lullig.
Warhol werd door de hele wereld uitgejouwd met zijn Campbell’s-dozen. Dat was shockerend, dat was kunst-onterend. En jij moest je best doen om de RPF te shockeren…Reactie is geredigeerd

Beantwoorden
fredvanderwal zegt:
14 januari 2008 om 09:15
Warhol was in de tijd van zijn Campell Soup zeefdrukken vaste exposant bij de grootste Pop Art galerie in new York en stelde zijn werken voor de mid sixties ten toon in het Stedelijk Museum. Hoezo miskenning en spot???
Ik heb nooit mijn best gedaan het RPF te shock eren, bovendien stemde ik in die tijd op deze partij.

Beantwoorden
K zegt:
14 januari 2008 om 09:17
Daar is kunst toch juist voor bedoeld? Om op te wervelen. Om wakker te schudden.
In ieder geval had je er gratis publiciteit door en dat is altijd gunstig.Reactie is geredigeerd

Beantwoorden
fredvanderwal zegt:
14 januari 2008 om 09:33
In Friesland betekende deze publiciteit dat ik persona non grata was in de pseudo-progressieve kunstkringen; een benauwend, burgerlijk stelletje dat in de jaren zestig was blijven steken en ook nu, na zoveel jaar is er niets veranderd in de achterlijkste provincie van het land en zal er niets veranderen. Ex Groningers , Friezen en Drenthen houd ik, een enkele uitzondering daar gelaten, graag op afstand als ex-Amsterdammer. De mentaliteit van de boerse rabauwen uit het Noor den heeft mij en mijn echtgenote altijd zeer te gen de borsten gestoten als genuanceerde, goed ontwikkelde, tolerante, hoog staande, elitaire doordenkers.Reactie is geredigeerd

Beantwoorden
fredvanderwal zegt:
14 januari 2008 om 09:47
Hoe meer stront je trapt met collegaatjes des te beter zullen ze je herinneren, want stroop smeren en mild glimlachen levert alleen tijde lijke schouderklopjes op waar heel wat kunst artiesten naar blijken te snakken in het kunst enaarsplantsoen

Beantwoorden
Klaverblad zegt:
14 januari 2008 om 11:04
Wat had je ook in Friesland te zoeken als randstadter? Je had ook naar de ZH-se en zeeuwse eilanden kunnen gaan. Of naar de Veluwezoom.
Beetje masochisme zit wel in je.

Beantwoorden
Conan zegt:
14 januari 2008 om 14:26
“Erotische portretten ergeren raadslid”
Ja, dat raadslid zal zich geen raad hebben geweten met zijn lid.

Beantwoorden
fredvanderwal zegt:
14 januari 2008 om 14:31
Ik heb die meneer toen een kleurenfoto van een grote lul uit de Candy opgestuurd met daar onder de tekst “Raadslid Welmers, de lul van de maand”. Toen geloofde ie helemaal niet meer dat ik op die teringpartij stemde en hij wilde bij de poliet sies aangifte tegen mij doen, maar die gasten kende ik wel in Bergum, die zaten bij mij op de fitnessclub First Class van Lex en Annet de Kleer, het waren van die bleke agentjes, die nog geen halter van vijftig kilo konden op stoten. Verdeurie zag; ik werk mezelf toch ook altijd tegen,hahaha!Reactie is geredigeerd

Beantwoorden
fredvanderwal zegt:
15 januari 2008 om 14:26
Burgemeester Aad van Dulst heeft toen de gemeenteraad mede gedeeld dat mijnw erken zouden blijven hangen. De actualiteiten rubriek Achter Het Nieuws heeft een item over de rel willen maken maar werd tegen gehouden door de Friese gemeente voorlichter, die geen publiciteit wilde geven aan een niet Friese schilder, zoals hij mij later in een telefoon gesprek verklaarde.

Beantwoorden
Pearl zegt:
15 januari 2008 om 14:42
Wat is er toch overal een kinnesinne in de wereld van de groepen….toen….nu…en in de toekomst…net alsof men nog in de oertijd leeft…nou, nou, meneer van der Wal, ik bewonder uw moed en doorzettingsvermogen en zeker het geloof in uw zelf! Mijn complimenten!
Leve de mens die zich zelf heeft!
Vriendelijke groet
Pearl.

Beantwoorden
fredvanderwal zegt:
15 januari 2008 om 15:10
Het is ook verschrikkelijk zoals het er aan toe gaat in de oertijd…kreeg je als vrouw een knup pel op je kop en werd je ook nog een hol binnen gesleept door een baard aap bij je haren, want van een geschoren poes had niemand nog gehoord en wat er dan gebeurt, dat is bekend bij het houts koolvuur. Barbecue natuurlijk en een Sudokuutje leggen, niemand zeggen of Diefje met verlos, maard an moet je eerst stevig vast zijn gebonden aan de onderste trede van de trap.
Ik kan het niet uitstaan dat ik daar de ballen niet van snap van dat Sudoku, net zoals ik niets begrijp van Bridge, Baseball, Kloot schieten en andere tijdverdrif voor het onderlijf.
Het is waar: de één heeft een sappige perzik, de ander een banaan, daar moeten we dan ook voor gaan, want het loopt niet vanzelf op rolletjes, die twee vruchten, die moeten ketsen.
En dan nemen we er nog één, twee,drie,vier…
en dan krijg ik wéér de slappe lach en een nog slappere banaan, want waar de humor binnen rolt daar vliegt de sex het raam uit.Reactie is geredigeerd

Beantwoorden
fredvanderwal zegt:
15 januari 2008 om 15:14
Groepen? Dan denk ik weer aan de geflipte copy writer Mike von Bibikow, die altijd beweerde op het reclame buro: als ze me roepen,d an ben ik poepen en als ze me missen ben ik pissen!
En in die levenshouding kan ik mij toch zo goed vinden!

Beantwoorden
fredvanderwal zegt:
16 januari 2008 om 16:28
Mijn verhuizing naa Friesland in 1978 heeft niets te maken met masochisme. In 1976 hield de functie van mijn echtgenote als adjunkt di rectrice van Akademie De Schans in Amsterdam op doordat deze instelling werd opgeheven. Tegelijkertijd werd ik door een manipulerend aankoopcommissielid in smanewerking met en gemeente accountant en een medewerker van de contraprestaie commissie de contraprestatie uit gewerkt; We zaten dus zonder vaste inkomst en en moetsen leven van mijn vrije verkoop, die heel goed ging. Ik voorzagd at elk moment in het kunstenaarsplantsoen de mode zou kunnen veranderen en dan stonden we op straat. De contraprestaie commissie verklaarde dat ze er alles aan zouden doen om mij buiten de contra prestatie te houden, uit pure jaloezie op mijn meer an 14 exposities in binnen- en buitenland per jaar. We besloten toen dat mijn wederhelft een baan aan de Noordelijke Hogeschool zou nemen en ik als vrij kunstenaar op die manier een 20000 gulden per jaar zou bij verdienen en overdag de dochters op ving. Geen probleem; ik ben nog al flexibel. Tot 1995 zaten we qua inkomen nooit onder de 120000 gulden per jaar. Uiteraard zagen de Friese collegaatjes, die sappelaars, groen en geel van jaloezie en kreeg ik optimaal tegenwerking vanuit de over heid zoals de Fryske Kultuerried. Na 24 jaar felle tegenstand van de galeriewereld en colle gaatjes in het Noorden des lands besloten we in 2002 naar de Bourgogne te verhuizen. We hebben altijd in grote huizen gewoond; Wat dit met masochisme te maken heeft is mij niet duidelijk.

Beantwoorden
fredvanderwal zegt:
16 januari 2008 om 16:30
Verder zijn op een enkele uitzondering na, beeldende kunstenaars hier niet welkom. Ik ga liever niet om met psychopatische paljassen of zwartgallige, droefgeestige druil oren die de kunst af komen kijken en me epigoneren en na papegaaien.