GIJ ZIJT HIER NIET IN ZOTTEGEM MET UWE LAWAAAIPIJPERIJ, MEHEER DE KUNSTARTIEST!

GIJ ZIJT HIER NIET IN ZOTTEGEM MET UWE LAWAAAIPIJPERIJ, MEHEER DE KUNSTARTIEST!

lawaaipijperij van fred van der wal

Awel, mieneer Fred van de Wallen; genoeg gezeverd bij de sluikstort met Uwe goesting! Gij zijt hier niet in Zottegem met Uwen lawaaaipijperij! Ik zou eerder zeggen als simpele Ollander dat de sexuele smeerlapperij waar U zo gere mee koketteert meer alledaagse werkelijkheid is geworden, dan het surrealisme ooit van had kunnen dromen…

U KUNT RUSTIG BIJ MIJ KOMEN ETEN OF ZUNNE POT PILS VATTEN MET DE KLAUWEN! IK BAK DOOR EEN OMELET NIET LANGER MEER MIJN EIGEN SPERMA ZOALS DE KUNSTSCHIL DER KRISTIANS TONNY! HERFST 1981 HEB IK MIJ NAMELIJK LATEN STERI LISEREN, DUS U LOOPT GEEN ENKEL GEVAAR BIJ HET NATA FELEN! EN IK TIL MIJN POOT OOK NIET TEGEN U OP MAAR OOK NIET MINDER!

De surrealistiese schilder Kristians Tonny bakte door een omelet tijdens gristelijke zon- en feestdagen zijn eigen sperma in de jaren dertig als hij mee eters kreeg. Menno Buch vertoonde onlangs op de televisie een man die volgens zijn zeggen zijn eigen zaad door de champig nonsoep roerde en dankzij dit wondermiddel in een parenclub moeiteloos acht vrouwen achter elkaar nam en tot op het schaambot sexueel bevredigde. Is het surrealisme alledaagse werkelijkheid geworden of signaleren wij een geheel nieuwe trend in sexueel bevrijd Nederl and?

Fred van der Wal, bekend om zijn Vloamse tongval nu in het sappigste Nederlands: “. In hetzelfde programma was een zwaar geschapen A.O.W.-er die een hermafrodiet zocht om geregeld aan zijn leuter te rijgen op de glazen salon tafel naast een houten slabak vol zoute knabbel. Hij noemde dat een potje slabakken! En dat op een glazen tafel! Er zal maar breuk op treden in je vliegende schotel bij een close encounter of the first kind!

Nou, hij kreeg honderden telefoontjes, zelfs van uit Belgie! Of misschien juist uit Belgie want dat is zo’n beetje de bakermat van het surrealisme! En het is een vrolijke bende in dat land op seksjuweel gebied, daar kan gewoon alles omdat de inwoners daar niet zijn aangetast door die calvinistische kanker- en klaagcultuur die in Holland hoogtij viert! Een Bel giese jongeman zei in een televisieprogramma oudere vrouwen te prefereren boven jonge vrouw en.

Op de vraag waarom zei hij:”Ach, weet je, zo’n ouwe…(drieletterwoord, plat voor vrouwelijk ge slachtsdeel) heeft zwaar geleefd, daar is een rijke flora en fauna opgebloeid, daar tieren de schim mels, bacillen en virussen welig in zo’n zootje doorknede rosbieflappen en zo’ n ouwe…(drieletter woord, plat voor vrouwelijk geslachtsdeel) heeft vanzelf gesproken veel meer mee gemaakt, daar is de hitte des daags en de koude des nachts overheen gegaan, die smaakt lekker pittig net als belegen schimmelkaas of boerenkool waar eerst de nachtvorst overheen moet zijn gegaan voor het te vreten is, veel beter dan zo’n jonge…(drieletter woord, plat voor vrouwelijk geslachtsdeel) , als die ouwe …(drieletterwoord, plat voor vrouwelijk ge slachtsdeel) eens stembanden kreeg plus een woordenschat, hetgeen bij de huidige stand van de mediese kennis niet onmogelijk is, dan zou zo’n…(drieletterwoord, plat voor vrouwelijk geslachtsdeel) na wat spraak lessen kunnen praten en zouden je oren nog tuiten door zo’n uitgewoonde doos, want een ouwe…(drieletterwoord, plat voor vrouw elijk geslachtsdeel)is niet per definitie een kouwe…(drieletterwoord, plat voor vrouwelijk geslachts deel), daar zouden de verhalen in de Candy kleuter verhalen bij zijn in de trant van Pinkeltje! Tientallen jaren erotiese levenservaring zien op U neer van uit zo’n ouwe, doorleefde, afgeragde, wellicht licht be schimmelde, zoetzure…(drieletter woord, plat voor vrouwelijk geslachtsdeel)!

Als U daar eerbiedig voor door de knietjes gaat en ze knijpt haar uitgelubberde dijen stevig samen om Uwen geile kop om U niet te laten ontsnappen van de bron van haar sappen, anders kijkt U er niet naar omhoog op maar op neer.

Uit zo’n ouwe…(drieletterwoord, plat voor vrouwelijk geslachtsdeel) stijgt de geur van de dood en de verschaalde liefde op. En dan heb ik het toch wel over een…(drieletterwoord, plat voor vrouwelijk geslachtsdeel) die minstens tachtig jaar is mee gegaan, dwars door Sturm und Drang periode, gepokt en gemazeld in de vrije seksjuwelen samen leving die kan net als een tweedehands Mercedes met drie ton op de teller nog heel wat kilometers draaien op een volle tank.

Freud had zwaar gelijk dat dood en sex vlak bij malkander liggen! Ik doel dan natuurlijk op wurgsex en niet op het gewone recht op en neer gepomp!”

In ieder geval weten we naar aanleiding van dit relaas dan keigaaf dat we weer eens met de sappige fake Belg Fred van der Wal te maken hebt, want bij die los geslagen kunstenaar is alles mogelijk.

Ik hoorde van K. en J. te H. over een parenclub in Rucphen waar ze naar toe waren geweest. Vlak bij de Belgiese grens. Waren een paar honderd zwetende mannen en vrouwen allemaal met elkaar tegelijkertijd in duo-, trio-, quatro en multiverband seksjuweel bezig op een grote judomat elkaar te jakken en te kezen. Vechtsport. Een Potje sep- en octetten. En een geluiden! Het blaasorkest der darmen!

Niets voor mij dus als eenkennige, keurige jongeling, die het liever bij een vrouw houdt dan ze per gros in slaat op de vleesmarkt.

Ging er tijdens die parenavond een mooi naakt meisje van de bediening rond met een grote zilveren schaal vol duo safe condooms. Ze was nog geen meter tusen de neukende stellen beland of ze werd hardhandig op de grond getrokken, een behaarde zwaargewicht ging als een broertje van die aap Bokito met zijn knieen op haar spierballen zitten en hield haar handen vast, twee anderen wrongen haar benen uit elkaar en nummer vier ging zijns weegs met haar tegen wil en dank en hielden afwisselend drie mannen en een vrouw zich de komende vier uur met haar intiem bezig.

Lachen geblazen dus, want ze liep daar ook niet rond voor de kat ze kut. Ze was in no time klaar gekomen- alsof het een paar gehaktballen waren, even blazen, weet je wel- want als er een stel met je bezig is wil je heus wel op gang komen. Ze stond dus tussen door wel weer zo nu en dan gauw op om terug naar de keuken te gaan en de nieuwe lading snacks te halen, want sex en honger zijn equi valenten.

Een uur later (ondertussen nog zes keer geneukt door de koksmaten op een kokosmat in de keuken) komt ze met diezelfde schaal weer langs maar nu met worstjes, blokken komijnenkaas met mayonaise of mosterd naar keuze om de zaak nog een beetje te ontsmetten, tientallen gekookte eieren om de afgetankte, verschrompelde balzakken weer op volle oorlogssterkte te krijgen, vette saucijzen en koele komkommer schijfjes om op je brandende anus te leggen. Iedereen d’r in graaien met die vingers die nog onder de smurrie zaten van het vingeren, trekken en holwortelen. En toch vind ik dat niet helemaal koosjer. Ik eet namelijk ook geen varkensvlees.

J. en K. hebben van de weeromstuit nooit meer een King pepermuntje gepakt uit een schaal bij de toilet juffrouw of onder de kerkdienst van een Zeeuwse Pinkstergemeente.

” Je weet ook helemaal niet wat ze met d’r lui hun jatten hebben uitgehaald in andermans intiem. Je mot zo ontzettend uitkijken!” zegt Kees verstandig, die altijd van kindsbeen af aan al zeer hygienies was en nog immer een uiterst prope re indruk maakt in haar wijd uitstaande olijke grijp- en graai rokje.

Joop zegt grijnzend:” Nou, ik weet het wel, dat laat zich raden! Waar zit ik bij jou altijd met m’n jatten in als we goed bezig zijn? Guess Who?”

Kees:”Jij bent een viespeuk, dat wisten we al lang, dat hoef je niet steeds weer te vertellen! Die ene aan de lange bar wilde trouwens gelijk fist fucken met die andere meid. Ze steekt haar reet naar achte ren op de barkruk, wipt even op met d’r lustbollen en hop, daar gleed die vuist als een paling in en pot snot naar binnen! Nou, hij ging er tot hier – wijst op haar elleboog-in en niemand gaf een kick. Iede reen hield zijn of haar adem in en keek gespannen toe. Al snel daarna kwam het afscheid en dus beleefd handjes schudden, want manieren kennen ze nog wel in een paren club bij de Belgiese grens. Toen we bij de MitsiebitsieTurbo Diesel waren en in stapten roken we nog even terloops aan onze handen. We zijn kokhalzend met vol geblazen wangen linea recta op topsnelheid naar het eerste tank station gereden om onze handen te wassen, want onze voorpoten stonken de pot uit. Sindsdien hebben we altijd plestik handschoenen, een harde staalborstel, een flinke zwabber,een leren stierenzweep en kilos desinfekterende zeep achterin, van dezelfde soort die chirurgen ook gebruiken. En dat Joop voor de zekerheid zijn door geladen pistool met paarlmoer ingelegde kolf, het magazijn vol dum dum ko gels schietklaar in het handschoenen kastje van zijn zilverkleurige bolide heeft liggen spreekt van zelf. Daar hoeven we verder niet over door te lullen!

Joop:” Ik heb als alfawetenschapper en scheikunde leraar die toch al voortdurend opborrelende reak ties in de reageerbuis bestudeert uitsluitend uit wetenschappelijke sociologiese statistiese belangstel ling als regelmatige bezoeker eens mogen kijken in de ledenlijst van een mij zeer goed bekende paren club, vlak naast een hoerenkast waar ik regelmatig te gast ben om en colaatje te drinken. Sodeju!Ik schrok me wezenloos als eenvoudige jongen uit Heerhugowaard! Vijftien duizend man en een paarden kop en niet alleen afkomstig uit Amsterdam oud west of de Vinex lokaties, maar ook uit Bloemendaal en Aerdenhout! En als je dan weet dat er volgens internet meer dan vijftig parenclubs in Nederland zijn, dan neukt de ene helft van ons land de andere als je de homo- en biseksjuwele sien er niet bij re kent, want die neuken helemaal alles wat los en vast zit en op twee benen rond loopt, zelfs een struis vogel met zijn kop in het zand, want die lui hebben dat ingebakken in hun genen mee gekregen, die gebruiken hun genitale apparaat als otomaties doel zoekende kruis raket. Neem het ze eens kwalijk! Die parenclubs lopen als een dum dum kogel met een gleuf er in, believe me, man! Als die inslaan in het weke vlees! Zukke gaten! Daar kan een peleton van de Rapid Deployment Force door heen marche ren met de bajonet op het geweer. Zingend, dat wel. Dat is booming business! Hot stuff! Daar moet je nu bij zijn met je investeringen of je mist de boot! Ik pleit er ook voor dat beroepswerkeloze leraressen naaien en schone handwerken full time worden ingezet in hoerenkasten op straffe van verlies van hun uitkering. Het is een erkend beroep, dus die leraresjes schone handwerken gaan hun gemanicuurde handjes en gelipstickte mondjes maar eens laten wapperen tegen puike betaling op de wallen. Mijn zegen hebben ze als artiest. En dan zing ik weer dat emancipatoire strijdlied van de Dolle Minas:” Naaien, naaien, tot je niet meer kan en pakken ze de machines, dan naai je verder met de hand!

Fred van der Wal, 2002, COULOUTRE