“Met jouw waldhoorn tussen mijn alpen…”

Meestal staat onze oude, bebaarde bard vroeg op en gaat steunend en kreunend aan een tekening werken.

Daarna is het even snel ontbijten en schrij ven tot een uur of twee om voor een boterhammetje te pauzeren en de post in te zien, daarna loopt hij wat rond in zijn ruim bemeten park dat zijn huis omgeeft en realiseert zich bij The Ole Oak Tree dat hij meer overleden dan levende artiesten kent en staat daar even bij stil om ter hunner nagedachtenis een yellow ribbon rond de oude eikenboom te binden.

Een symbolische daad.

Een krachtig, bezwerend ritueel !

Hij denkt aan hen die de Grote Finale hebben bereikt en aan één van zijn gedichten waarin de prachtige regel :

« Toen ik wist dat ik kunstenaar was toen was ik het niet meer en werd ik het pas toen ik aan de was was en…